Filipinotoscy: the end.. en laatste info donaties

Ik zou het bijna vergeten zijn, nog een laatste verslagje! Ik kan me bijna niet voorstellen dat iemand nog zin heeft dit te lezen want het is natuurlijk veel en veel leuker mij in het echt te zien:). maar een reis zonder einde (ook voor in mijn plakboek) kan natuurlijk niet.

En mijn laatste dagen.. waren nog zo geweldig dat ik toch niet meer weg wilde, net nadat ik het punt bereikt had het prima te vinden naar huis te gaan. Maar dat is genoeg motivatie om nog een keer op reis te gaan dus zo erg is dat nog niet.
De laatste twee dagen heb ik voor het eerst alleen gereisd, 2 dagen alleen na 3 maanden altijd met anderen te zijn geweest, wat een opluchting.
Haha nee ik heb het heel leuk gehad met al mijn medereizigers. Nu heb ik in mijn eentje nog doorgebracht in een hostel wat echt superleuk was! Zoo makkelijk mensen ontmoet dus dezelfde avond nog uiteten geweest met een groepje en 's avonds natuurlijk als goede afsluiter in een karaokekamer beland. Ik kwam er na een uur zingen achter dat de enige andere meisjes (Filipina's) in tegenstelling tot mij WEL konden zingen. maar het was leuk!
De volgende dag een beetje brak aan het ontbijt werd ik gelijk uitgenodigd mee marktjes te bezoeken. Met een cocosnoot onderweg opgepikt tegen het brakke gevoel, samen met alle leuke dingen die ik zag, en dat ik wist dat ik nu wel iets (zeg veel) mocht kopen van mezelf omdat ik naar huis ging, was ik gelukkig. Helemaal toen 2 kerels kwijt waren en ik alleen met de filipinoguide, die werkte in het hostel, alle marktjes afstruinde en hij met alle plezier mij rondleidde en mijn tassen vasthield:) Beetje richbitch gevoel maar voor een dag meer dan leuk! Oja en daarna met een goede massage en een stuk pizza van de pizzahut was mijn reis meer dan perfect afgesloten.

Ik had een goede strategie bedacht om de avond ervoor weinig te slapen zodat ik in het vliegtuig wel zou slapen. Helaas ging dat niet zo op zodat ik met een 7 uur tijdsverschil redelijk dood was en zo'n 14 uur geslapen heb in mijn ouderlijk huis. maar fijn dat het was! Ik werd opgehaald door mijn lieve moeder, laura die zelf net 1 dag terug was en Natasja en Stevie die een Nijntjeballon voor me hadden. Zo kom je goed thuis:)

Nu anderhalve week later geniet ik nog steeds van het lekkere eten, mijn kamertje en huisje en alle bekende leuke mensen! Af en toe toch nog wat heimweegevoelens naar de Filipijnen als ik naar iemand glimlach en ik een boze blik terugkrijg maar daar wen ik wel weer aan.

Hieronder heb ik nog een laatste mail over de donaties gehad van PREDA!

Dank jullie wel trouwe lezers, en voor nu houdoe want ik ben weer even klaar met schrijven!!

Heel veel liefs






Dear Tosca,

Many thanks form the victims and survivors of Yolanda ,I and he Preda staff have been there to bring help and comfort and organize the way for our Preda psycho-social team to go there and uplift the depressed and saddened people still living in evacuation tents and vulnerable to trafficking of their children.

Today the Preda team of 5 person arrived the and began there psycho -social group therapy session with the evacuees survivors and, puppet shows for child protection for the children.

We thankful received the donation below which will be used to continue the help to the survivors.we will be also going to remote islands that were devastated to bring up to 100 kilos of vegetable seeds for the people to plant to restore their own sustainability.The first visit and delivery of the seeds will be next 27 January.

By separate email I sent you photos and a report .

best regards.

Shay Cullen.